Şimdiki konumuz, kötü ruhların kovulması ve uzağa sürülmesidir. İsa ve Havarileri zamanında bunlardan sadece birkaçının uygun şekilde gönderildiğini bilmek gerekir. O devrin insanları ritüellerin (ayinlerin) ve büyülü sözlerin dışında bir yöntem bilmiyorlardı.
Bu yüzden Şeytan’ı ve kötü ruhları, asla ve asla, hiç bir surette yapmamaları ve izlememeleri gereken, tamamıyle yanlış temellere dayanan bu gibi araçlarla kovmaya çalıştılar. Ve bazı kişiler bu yöntemlerle tahakkümden kurtarılmış olsalar da, kötü ruhlar kovulmuş olsalar da, bu mutlaka başka bir zararın pahasınadır. Silah gücüne sahip bir prens, bir ülkeyi veya şehri herhangi bir zarar (yıkım) getirmeden fethetmez. İyi insanlardan güzel kelimeleri güzellikle alamayanların, kötü kişilerden onları zorla çekmelerinin yanlış olduğunu anlatan ünlü benzetmeyi anımsayın. Hayatın sıkça kanıtladığı gibi, kötülükler hususunda daha da çok endişe etmeliyiz.
Anneliese Michel’in Tüyler Ürperten Hikayesi
Bu nedenle ritüel ve majikal sözlerde kullanılan keyfi gücü artık bir kenara bırakın. Kötü ruhları İsa ve Havarilerinin kovduğu şekilde kovun ve asla başka bir yöntem kullanmaya kalkmayın. Aksi halde iblisle zor başa çıkarsınız.
Bu habis varlık, insanda kalmak ve üzerinde tahakküm etmeyi sürdürmek ister ve bunun için insanın herhangi bir kusurunu, zaafını veya günahını cezbetmeye çalışır, bu nedenle onu çıkmaya zorlamak güçtür. Ancak obsede ettiği kişide artık daha fazla barınamayacağını gördüğünde ve onu terk etmek zorunda olduğunu anladığında, başka bir insana, hayvana ve hatta başka bir yere girmek için güç ve izin talep eder. Bu izni alırsa, çok büyük zararlara yol açar.
Kötü ruhun, geldiği cehennemin dışında hiç bir yere gitmeye izni yoktur. Tanrı, cehennemi onun için yaratmış ve aksiliklerin çıkmaması için oraya sürgüne yollamıştır. Çünkü içtenlikle inandığımız bir örneğe göre İsa, bir insandan çıkartılan iblisin bir domuz sürüsüne girmesine izin verdiğinde, bu habis ruh sürüye karışır karışmaz domuzlar denize yollanmış ve hepsi birden boğulmuş. Bu nedenle, domuzların akıbetini paylaşmasınlar diye hiç bir surette habis ruhun insanlara girmesine izin verilmemelidir.
Bundan başka, derelere, nehirlere, göl veya gölcüklere de girmelerine müsaade etmemelidir. Bu meydana gelirse, bir çok insanı boğabilir, suyun derinlerine çekebilir ve acı içinde kıvranan efendisine gülüp alay eden bir soytarı misali eskisinden de çok eğlenir. Aynı şekilde ona herhangi bir ev veya şatoya girme yetkisini de vermemelidir.
Girdiği yere sonsuza dek yerleşebilir, orayı sahiplenebilir ve hiç kimse artık o yere gelemez, yerleşemez ve o mesken, ülkedeki birçok ıssız şatonun akıbetini paylaşmak durumunda kalabilir. Bu ıssız meskenlerden birçoğunu sayabilirim ama gereksiz konuşmaktan sakınıyorum. İşte sayılan bu nedenlerle Şeytan nereye ve hangi yere gideceğini sorarsa, ona Tanrı’nın onun için hazırladığı cehennemden başka hiç bir söz verilmemelidir. İnsana nereden geldiyse oraya dönmelidir. Bundan başka, kişi, kötü varlığın teşvikiyle boş boş konuşmaya başlarsa ona cevap vermek zorunda değiliz ve diyaloğa girmemeliyiz.
Eğer biri konuşacak olursa sadece şunları söylesin: “Seni kovan İsa ve Havarilerin sözleri, iradesi ve gücü ile sana emrediyorum, kirli ruh: derhal bu insandan çık.” v.s. Ve bundan başka (majik) sözler etmemeli. Bu sözleri bir lanet gibi değil, kendi kendine musallatı kovamayacak bir emir gibi düşünmelidir. Fakat bu yapılması gereken ilk iştir. Başka bir deyişle gözlemleyin ve dua edin, ki zaten İsa “Bu tür, dua ve orucun haricinde gitmez.” demiştir. Sonra da tüm obsede olanları dua etmeye yöneltmelidir, bunu yapmak son derece zordur, çünkü ruhun sataşması, dillerini yönetmekte ve dua söylemlerine izin vermemektedir.
O zaman onların önünde dua etmelidir, ve duaya iştirak etmezlerse veya duayı ardımızdan tekrar ederlerse, onlara iyice yaklaşmalıdır. Kötü ruhun ele geçirdiği kişiyi ellerinden ve ayaklarından sıkıca tutmalı, biri üzerine eğilmeli ve habis varlığa, onlara karşı ne kadar kızgın ve öfkeli olduğunu göstermeli, sonra da soğuk bir ifadeyle onu dua etmeye mecbur etmelidir. Fakat öncelikle bu varlık duaya başlamalı ve diğerleri onun peşi sıra tekrar etmelidir.
Başka yöntemlerin çare etmediği durumlarda obsedeyi duaya çağırmanın yolu budur. Dua merasimi her gün tekrarlanmalıdır ve o zaman habis varlık uzaklaşacaktır. Kirli ve kötü ruhların kovulması (egzorsizm) konusunda söyleyeceklerim bu kadardı, şimdi ayrıntısıyla başka bir konuya değinmem gerekir.
Kaynak:
MAJİK ARHİDOX/ I, II
Simya ve Maji
PARACELSUS
